اگر رلهٔ Tor شما بیشتر از آنچه دوست دارید از حافظه استفاده می‌کند، اینجا راهنمایی‌هایی برای کاهش ردپای آن وجود دارد:
- اگر روی Linux هستید، شاید با اشکال‌های گسستگی حافظه در پیاده‌سازی malloc کتابخانهٔ glibc روبه‌رو باشید.
این یعنی، زمانی که Tor حافظه را دوباره برای سیستم آزاد می‌کند، بخش‌هایی از حافظه دچار گسست می‌شود، بنابراین استفادهٔ مجدد از آن‌ها دشوار است.
فایل tarball مربوط به Tor همراه با پیاده‌سازی malloc سیستم OpenBSD عرضه می‌شود، که اشکال‌های گسستگی چندان زیادی ندارد (درعوض تاوان آن بار CPU بیشتر است).
شما می‌توانید به Tor بگویید تا از این پیاده‌سازی malloc به‌جای آن استفاده کند:
./configure --enable-openbsd-malloc.
- اگر در حال اجرای یک رلهٔ سریع هستید، به این معنا که اتصال های TLS زیادی به‌صورت باز دارید، احتمالاً در حال ازدست‌دادن مقدار زیادی از حافظه را به میان‌گیرهای داخلی OpenSSL (38KB+ برای هر سوکت) هستید.
ما OpenSSL را برای انتشار حافظهٔ میان‌گیر استفاده‌نشده را به‌صورت تهاجمی‌تر وصله کرده‌ایم.
اگر به OpenSSL 1.0.0 یا جدیدتر به‌روزرسانی کنید، فرایند ساخت Tor به‌صورت خودکار این ویژگی را شناسایی کرده و از آن استفاده خواهد کرد.
- اگر همچنان قادر به مدیریت بار حافظه نیستید، می توانید میزان پهنای‌باندی را که رله‌تان اعلام می‌کند کاهش دهید.
اعلام پهنای‌باند کم‌تر به اسن معناست که شما کاربران کمتری را جذب خواهید کرد، پس رله‌ٔتان نباید بیش از این رشد کند.
گزینهٔ
MaxAdvertisedBandwidth را در صفحهٔ man ببینید.
با وجود همهٔ این‌ها، رله‌های سریع Tor از مقدار زیادی ram استفاده می‌کنند. برای یک رلهٔ خروج سریع غیرمعمول نیست که ۵۰۰ الی ۱۰۰۰ مگابایت حافظه استفاده کند.